Opbouwmethodes

Een hellend dak kan men op verschillende manieren opbouwen. Om ook effectief te kunnen spreken van een hellend dak moet men een hellingsgraad van minstens 15 graden in rekening houden. Bij het bouwen van een nieuw huis moet je ook de dakconstructie kiezen. Die bevindt zich onder de dakbedekking en levert de draagkracht van het dak. 

Gordingendak of keperdak

Een gordingendak of keperdak is opgebouwd uit kepers, ribben die van de voet van het dak tot de nok ervan lopen. Dit zijn dunne houten balken en worden zelf gedragen door gordingen, houten of stalen, horizontaal geplaatste balken die lopen van bouwmuur tot bouwmuur. De gordingenconstructie zal men vooral terugvinden op oude woonhuizen.

De kepers verplaatsen de daklast op de gordingen die deze op hun beurt overbrengen op de draagmuren. Gordingen worden dan ook overwegend in de muur gemetseld. Vaak worden ze extra ondersteund door andere dragende wanden. De dragende muren moeten wel gefundeerd zijn vooraleer ze een gording kunnen dragen. Op de kepers wordt het onderdak bevestigd met tengellatten (op dezelfde lijn als de kepers). Hierop komen dan weer de horizontale panlatten waarop de dakbedekking wordt bevestigd. Een gordingendak plaatsen neemt tijd in beslag en is moeilijker dan een spantendak. 

Spantendak of sporendak

Wanneer er geen dragende muren voorzien zijn waarop gordingen kunnen rusten, wordt er vaak gebruik gemaakt van een spantendak of sporendak. Dit is opgebouwd uit zelfdragende spanten, verticale balken die van de voet van het dak (de muurplaat) tot in de nok lopen. De spanten worden op regelmatige afstand van mekaar geplaatst en aan mekaar bevestigd. Op deze manier brengen ze de last over naar de muren. In tegenstelling tot een gordingendak hoeft men hier geen gebruik te maken van kepers, maar wel van verticale tengellatten. Hierop komen dan horizontaal lopende panlatten om de pannen op te bevestigen. Tussen de spanten brengt men de isolatie aan.

Door de zelfdragende structuur van het spantendak hoeft het niet ondersteund te worden door draagmuren. Dit zorgt voor een snellere en goedkopere installatie. Bovendien hindert het de inrichting van de inrichting van de andere ruimtes niet waardoor de algemene bouwtijd wordt verkort ten opzichte van een gordingendak. Er zijn veel dakvormen mogelijk. Met het spantendak kunnen er grote overspanningen worden overbrugd, waar gordingen in dezelfde situatie zouden doorzakken.

Sarkingdak

Als derde soort dak wordt steeds meer het sarkingdak onderscheiden. Het heeft echter meer te maken heeft met de wijze van isoleren en is in dat opzicht eerder een variant van het spantendak en het gordingendak dan een afzonderlijk opbouwmethode. De techniek van het sarkingdak bestaat erin om bovenop het daktimmerwerk, of het nu kepers of spanten zijn, stijve isolatieplaten te plaatsen. Hierop kan men nadien de dakbedekking aanbrengen. Het is een populaire manier van isoleren bij renovatiewerken.

Voor de installatie van een sarkingsysteem moet er wel voldaan worden aan een aantal voorwaarden. Zo zullen bijvoorbeeld de kepers of spanten een minimale breedte moeten hebben om een goede bevestiging van de tengellatten te verzekeren. 

Het systeem heeft haar populariteit voornamelijk te danken aan het feit dat er niet aan de binnenafwerking moet geraakt worden bij het renoveren van het dak. Daar de isolatie bovenop het daktimmerwerk terechtkomt zorgt ervoor dat het sarkingdak snel kan worden geplaatst. Bovendien is het daktimmerwerk beter beschermd tegen uiteenlopende temperatuurschommelingen. Nadelen zijn dat dit type dak duurder en niet geluidwerend is.